Στάδια υπέρτασης, βαθμοί και κίνδυνοι

Μέτρηση της αρτηριακής πίεσης στην υψηλή αρτηριακή πίεση

Η αρτηριακή υπέρταση είναι μια από τις πιο κοινές παθήσεις της καρδιάς και των αιμοφόρων αγγείων, που επηρεάζει περίπου το 25% του ενήλικου πληθυσμού. Δεν είναι περίεργο που μερικές φορές αναφέρεται ως μη μεταδοτική επιδημία. Η υπέρταση με τις επιπλοκές της επηρεάζει σημαντικά τη θνησιμότητα του πληθυσμού. Υπολογίζεται ότι έως και το 25% των θανάτων σε άτομα άνω των 40 ετών προκαλούνται άμεσα ή έμμεσα από υψηλή αρτηριακή πίεση. Η πιθανότητα επιπλοκών καθορίζει τα στάδια της υπέρτασης. Πόσα στάδια έχει η υψηλή αρτηριακή πίεση, πώς ταξινομούνται; Δες παρακάτω.

Σπουδαίος! Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας από το 1993, η υψηλή αρτηριακή πίεση στους ενήλικες ορίζεται ως μια επίμονη αύξηση της αρτηριακής πίεσης έως και 140/90 mm Hg.

Ταξινόμηση της αρτηριακής υπέρτασης, προσδιορισμός του βαθμού κινδύνου της νόσου

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, η υπέρταση χωρίζεται σε πρωτοπαθή και δευτεροπαθή ανάλογα με την αιτιολογία.

Στην πρωτοπαθή (ουσιώδη) υπέρταση (ΕΗ), η κύρια οργανική αιτία της αυξημένης αρτηριακής πίεσης (ΑΠ) είναι άγνωστη. Λαμβάνεται υπόψη ένας συνδυασμός γενετικών παραγόντων, εξωτερικών επιρροών και παραβιάσεων των εσωτερικών ρυθμιστικών μηχανισμών.

Εξωτερικοί παράγοντες:

  • Γειτνίαση;
  • υπερβολική κατανάλωση θερμίδων, ανάπτυξη παχυσαρκίας.
  • αυξημένη πρόσληψη αλατιού?
  • έλλειψη καλίου, ασβεστίου, μαγνησίου.
  • υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ?
  • επαναλαμβανόμενες αγχωτικές καταστάσεις.

Η πρωτοπαθής υπέρταση είναι ο πιο κοινός τύπος υπέρτασης, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 95% των περιπτώσεων.

Υπάρχουν 3 στάδια υψηλής αρτηριακής πίεσης:

  • Στάδιο Ι - υπέρταση χωρίς αλλαγές οργάνων.
  • Στάδιο II - αύξηση της αρτηριακής πίεσης με αλλαγές στα όργανα, αλλά χωρίς διακοπή της λειτουργίας τους (υπερτροφία αριστερής κοιλίας, πρωτεϊνουρία, αγγειοπάθεια).
  • Στάδιο III - αλλαγές στα όργανα, που συνοδεύονται από παραβίαση της λειτουργίας τους (ανεπάρκεια αριστερής κοιλίας, υπερτασική εγκεφαλοπάθεια, εγκεφαλικό επεισόδιο, υπερτασική αμφιβληστροειδοπάθεια, νεφρική ανεπάρκεια).

Η δευτερογενής (συμπτωματική) υπέρταση είναι μια αύξηση της αρτηριακής πίεσης που είναι σύμπτωμα μιας υποκείμενης πάθησης με αναγνωρίσιμη αιτία. Η ταξινόμηση της αρτηριακής υπέρτασης της δευτερογενούς μορφής έχει ως εξής:

  • νενοπαρεγχυματική υπέρταση - εμφανίζεται λόγω νεφρικής νόσου. Αιτίες: νεφρική παρεγχυματική νόσο (σπειραματονεφρίτιδα, πυελονεφρίτιδα), όγκοι, νεφρική βλάβη.
  • νεφρική υπέρταση - στένωση των νεφρικών αρτηριών λόγω ινομυϊκής δυσπλασίας ή αθηροσκλήρωσης, θρόμβωση νεφρικής φλέβας.
  • ενδοκρινική υπέρταση - πρωτοπαθής υπεραλδοστερονισμός (σύνδρομο Conn), υπερθυρεοειδισμός, φαιοχρωμοκύτωμα, σύνδρομο Cushing.
  • υψηλή αρτηριακή πίεση που προκαλείται από φάρμακα.
  • Υπέρταση κύησης - υψηλή αρτηριακή πίεση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μετά τον τοκετό η κατάσταση συχνά επιστρέφει στο φυσιολογικό.
  • αρθρώσεις της αορτής.

Η υπέρταση κύησης μπορεί να οδηγήσει σε συγγενείς ασθένειες στο παιδί, ιδιαίτερα σε αμφιβληστροειδοπάθεια. Υπάρχουν 2 φάσεις αμφιβληστροειδοπάθειας (πρόωρα και τελειόμηνα μωρά):

  • ενεργό - αποτελείται από 5 στάδια ανάπτυξης, μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια της όρασης.
  • ουροειδής - οδηγεί σε θόλωση του κερατοειδούς.

Σπουδαίος! Και τα δύο στάδια της αμφιβληστροειδοπάθειας σε πρόωρα και τελειόμηνα μωρά οδηγούν σε ανατομικές διαταραχές!

Υπερτασική νόσος σύμφωνα με το διεθνές σύστημα (σύμφωνα με το ICD-10):

  • πρωτογενής μορφή - I10;
  • Δευτερεύουσα μορφή - Ι15.

Ο βαθμός της υπέρτασης καθορίζει και τον βαθμό αφυδάτωσης – αφυδάτωσης. Σε αυτή την περίπτωση, ο ταξινομητής είναι η έλλειψη νερού στο σώμα.

Υπάρχουν 3 βαθμοί αφυδάτωσης:

  • Βαθμός 1 - ήπιος - έλλειψη 3, 5%. Συμπτώματα - ξηροστομία, έντονη δίψα.
  • βαθμός 2 - μεσαίο - ανεπάρκεια - 3-6%; συμπτώματα - απότομες διακυμάνσεις της πίεσης ή πτώσεις πίεσης, ταχυκαρδία, ολιγουρία.
  • Βαθμός 3 - ο τρίτος βαθμός είναι ο πιο σοβαρός, που χαρακτηρίζεται από έλλειψη νερού 7-14%. εκδηλώνεται με ψευδαισθήσεις, αυταπάτες. Κλινική - κώμα, υποογκαιμικό σοκ.

Ανάλογα με το βαθμό και το στάδιο της αφυδάτωσης, η αντιστάθμιση πραγματοποιείται με την εισαγωγή διαλυμάτων:

  • 5% γλυκόζη + ισοτονικό NaCl (ήπιο);
  • 5% NaCl (μέσο);
  • 4, 2% NaHCO3(βαρύς βαθμός).

επίπεδα GB

Τα υποκειμενικά συμπτώματα, ειδικά στα ήπια και μέτρια στάδια της υπέρτασης, συχνά απουσιάζουν, επομένως η αύξηση της αρτηριακής πίεσης συχνά ανιχνεύεται ήδη σε επίπεδο επικίνδυνων δεικτών. Η κλινική εικόνα χωρίζεται σε 3 στάδια. Κάθε στάδιο της αρτηριακής υπέρτασης έχει μια τυπική συμπτωματολογία στην οποία βασίζεται η ταξινόμηση GB.

σκηνοθετώ

Στο πρώτο στάδιο της υπέρτασης, ο ασθενής παραπονιέται για πονοκεφάλους, κόπωση, ταχυκαρδία, αποπροσανατολισμό και διαταραχές ύπνου. Στο στάδιο 1 AH υπάρχουν αντικειμενικά ευρήματα στην καρδιά, το ΗΚΓ, το βυθό του οφθαλμού, εργαστηριακές εξετάσεις στο φυσιολογικό εύρος.

Στάδιο II

Στο στάδιο 2 AH, τα υποκειμενικά παράπονα είναι παρόμοια, ταυτόχρονα υπάρχουν σημεία υπερτροφίας της αριστερής κοιλίας, υπάρχουν σημεία υπερτασικής αγγειοπάθειας στον αμφιβληστροειδή και μικρολευκωματινουρία ή πρωτεϊνουρία στα ούρα. Μερικές φορές υπάρχει αύξηση των ερυθρών αιμοσφαιρίων στο ίζημα των ούρων. Στην υπέρταση σταδίου 2, δεν υπάρχουν συμπτώματα νεφρικής ανεπάρκειας.

III. στάδιο

Με την υπέρταση σταδίου ΙΙΙ, διαγιγνώσκονται λειτουργικές διαταραχές σε όργανα που έχουν αυξημένο κίνδυνο υπέρτασης:

  • Βλάβη στην καρδιά - που αρχικά εκδηλώνεται με δύσπνοια, στη συνέχεια - συμπτώματα καρδιακού άσθματος ή πνευμονικού οιδήματος.
  • αγγειακές επιπλοκές - βλάβη στις περιφερικές και στεφανιαίες αρτηρίες, κίνδυνος εγκεφαλικής αθηροσκλήρωσης.
  • Αλλαγές στο βυθό - έχουν τον χαρακτήρα υπερτασικής αμφιβληστροειδοπάθειας, νευροαμφιβληστροειδοπάθειας.
  • Αλλαγές στα εγκεφαλικά αιμοφόρα αγγεία - που εκδηλώνονται με παροδικά ισχαιμικά επεισόδια, τυπικά θρομβωτικά ή αιμορραγικά αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια.
  • στο στάδιο III, εγκεφαλικό επεισόδιο, εγκεφαλικές βλάβες διαγιγνώσκονται σχεδόν σε όλους τους ασθενείς.
  • καλοήθης νεφροσκλήρωση των νεφρικών αγγείων - οδηγεί σε μείωση της σπειραματικής διήθησης, αύξηση της πρωτεϊνουρίας, ερυθροκυττάρωση, υπερουριχαιμία και αργότερα - σε χρόνια νεφρική ανεπάρκεια.

Ποιο στάδιο ή βαθμός υπέρτασης είναι πιο επικίνδυνο; Παρά την ποικιλία των συμπτωμάτων, όλα τα στάδια και οι βαθμοί της αρτηριακής υπέρτασης είναι επικίνδυνα και απαιτούν κατάλληλη συστηματική ή συμπτωματική θεραπεία.

Βαθμός

Σύμφωνα με τους δείκτες της αρτηριακής πίεσης (αρτηριακή πίεση) που καθορίστηκαν κατά τη στιγμή της διάγνωσης, υπάρχουν 3 βαθμοί υπέρτασης:

  • ΛΑΜΠΡΌΣ;
  • Μέση τιμή;
  • δύσκολος.

Υπάρχει επίσης μια τέταρτη έννοια - ο ορισμός της ανθεκτικής (επίμονης) υπέρτασης, στην οποία η αρτηριακή πίεση δεν πέφτει κάτω από 140/90 mm Hg ακόμη και με τη σωστή επιλογή ενός συνδυασμού αντιυπερτασικών φαρμάκων. Τέχνη.

Μια σαφέστερη επισκόπηση των βαθμών της αρτηριακής υπέρτασης παρουσιάζεται στον πίνακα.

Ταξινόμηση της υπέρτασης και διαστρωμάτωση της φυσιολογικής αρτηριακής πίεσης σύμφωνα με τις οδηγίες ESH/ESC του 2007.

κατηγορία Συστολική πίεση, mm HgArt. Διαστολική πίεση, mmHgart.
Αριστος < 120 < 80
κανονικός 120-129 80-84
Αυξήθηκε κανονικά 130-139 85-89
1 βαθμός 140-159 90-99
2 βαθμοί 160-179 100-109
3 μοίρες πάνω από 180 πάνω από 110
Μεμονωμένη συστολική υπέρταση πάνω από 140 λιγότερο από 90

Η δυσκολία του ασθενούς ποικίλλει ανάλογα με τη διαβάθμιση της υπέρτασης. Η επιλογή του θεραπευτικού σχήματος για τη νόσο εξαρτάται από τον προσδιορισμό του βαθμού.

εγώ τώρα

Η ασθένεια μπορεί να ανιχνευθεί μόνο με τακτικές μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης. Οι μετρήσεις πρέπει να πραγματοποιούνται σε χαλαρή ατμόσφαιρα τουλάχιστον 3 φορές σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο.

Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να εκτιμηθεί η παρουσία ή η απουσία υπέρτασης. Ανάλογα με τον βαθμό αύξησης της αρτηριακής πίεσης, η κλινική εικόνα είναι διαφορετική.

II βαθμού

Για τον 2ο βαθμό υπέρτασης χαρακτηριστικές είναι οι περίοδοι αυξημένης πίεσης που εναλλάσσονται με μείωση των δεικτών ή αύξηση μόνο της διαστολικής τιμής. Σε αυτό το επίπεδο υπέρτασης, μπορεί να εμφανιστούν τυπικές περιπτώσεις αυξημένης πίεσης, ιδιαίτερα σε ασθενείς με ασταθές νευρικό σύστημα.

III. Βαθμός

υπέρταση III. Ο βαθμός χαρακτηρίζεται από μια κρίσιμη αύξηση της αρτηριακής πίεσης.

Το GB βαθμού III χαρακτηρίζεται από σοβαρές επιπλοκές που προκύπτουν από τις βλαβερές συνέπειες της υπέρτασης σε όλα τα όργανα και τα συστήματα. Πρώτα από όλα επηρεάζονται η καρδιά, τα νεφρά, τα μάτια, ο εγκέφαλος. Με την υπέρταση βαθμού III, τα συμπτώματα και η θεραπεία συνδέονται στενά - με ανεπαρκή ή ακατάλληλη θεραπεία, η ασθένεια μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες: εγκεφαλικό επεισόδιο, εγκεφαλοπάθεια, νεφρική ανεπάρκεια, μη αναστρέψιμη βλάβη στα μάτια, τα αιμοφόρα αγγεία. Η έλλειψη θεραπείας για την υπέρταση βαθμού III αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης μεμονωμένης συστολικής υπέρτασης.

Σε αυτό το στάδιο της αρτηριακής υπέρτασης, ο κίνδυνος αυξάνεται σημαντικά! Υπάρχουν διαταραχές μνήμης, ψυχική δραστηριότητα, συχνή απώλεια συνείδησης.

Η υπερτασική κρίση εμφανίζεται ως επιπλοκή σταδίου III και αναφέρεται ως στάδιο IV. ΓΙΓΑΜΠΑΪΤ.

κινδύνους

Σύμφωνα με την ταξινόμηση της υψηλής αρτηριακής πίεσης ανά στάδια και βαθμούς, οι ασθενείς χωρίζονται σε ομάδες κινδύνου ανάλογα με τη σοβαρότητα της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Υπάρχουν 4 κατηγορίες (δηλαδή υπάρχουν όσοι βαθμοί υπέρτασης), οι οποίες καθορίζονται από την αρχή της πιθανότητας μελλοντικής βλάβης στα εσωτερικά όργανα.

Κίνδυνοι ανάλογα με τον βαθμό της νόσου:

  • κίνδυνος μικρότερος από 15%·
  • κίνδυνος έως και 20%·
  • κίνδυνος 20-30%?
  • Ο κίνδυνος είναι πάνω από 30%.

Χαμηλό, ασήμαντο

Η ομάδα χαμηλού κινδύνου περιλαμβάνει άνδρες κάτω των 55 ετών και γυναίκες κάτω των 65 ετών με αρτηριακή υπέρταση σταδίου Ι. Σε αυτήν την ομάδα, ο κίνδυνος καρδιαγγειακής νόσου είναι μικρότερος από 15% σε μια περίοδο έως και 10 ετών. Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής συνιστώνται σε άτομα της ομάδας χαμηλού κινδύνου. Εάν η μη φαρμακευτική θεραπεία δεν έχει αποτέλεσμα εντός 6-12 μηνών, συνιστάται η συνταγογράφηση φαρμάκων.

Μέση τιμή

Η ομάδα μέσου κινδύνου περιλαμβάνει άτομα με τέχνη Ι-ΙΙ. Υπέρταση παρουσία 1-2 παραγόντων κινδύνου. Ο κίνδυνος αυξάνεται με το υψηλό σωματικό βάρος, το κάπνισμα, τα υψηλά επίπεδα χοληστερόλης, τη μειωμένη ανοχή στη γλυκόζη και την έλλειψη άσκησης. Οι κληρονομικοί παράγοντες είναι επίσης σημαντικοί. Ο κίνδυνος καρδιαγγειακών επιπλοκών είναι μεγαλύτερος σε αυτά τα άτομα και είναι 15-20% μέσα σε 10 χρόνια. Τα άτομα που ανήκουν σε αυτή την ομάδα ενθαρρύνονται να διατηρούν έναν υγιεινό τρόπο ζωής. Εάν δεν υπάρξει μείωση της πίεσης εντός 6 μηνών, συνταγογραφείται φαρμακοθεραπεία.

Μεγάλο

Η ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει άτομα Άρθ. I-II Υψηλή αρτηριακή πίεση, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχουν τουλάχιστον 3 παράγοντες κινδύνου, συμπεριλαμβανομένων:

  • Διαβήτης;
  • Βλάβη οργάνου-στόχου?
  • αθηροσκληρωτικές αγγειακές παθήσεις;
  • υπερτροφία της αριστερής κοιλίας;
  • αυξημένη κρεατινίνη?
  • αλλαγές στα μάτια.

Αυτή η ομάδα περιλαμβάνει επίσης υπερτασικούς ασθενείς σταδίου ΙΙΙ που δεν έχουν παράγοντες κινδύνου (ο κίνδυνος καρδιαγγειακής νόσου είναι 20-30% σε διάστημα 10 ετών). Οι εκπρόσωποι αυτής της ομάδας βρίσκονται υπό την επίβλεψη καρδιολόγου.

Πολύ μεγάλο

Η ομάδα των υπερτασικών ασθενών με πολύ υψηλό κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου (πάνω από 30% μέσα σε 10 χρόνια) περιλαμβάνει άτομα στο στάδιο ΙΙΙ. Υπέρταση παρουσία τουλάχιστον 1 παράγοντα κινδύνου. Επιπλέον, αυτή η ομάδα περιλαμβάνει ασθενείς στο στάδιο AH I–II. σε εγκεφαλοαγγειακό επεισόδιο, ισχαιμία, νεφροπάθεια. Αυτή η ομάδα ελέγχεται από καρδιολόγους και απαιτεί ενεργή θεραπεία.

συμπέρασμα

Το πρόβλημα με την αρτηριακή υπέρταση είναι ότι η νόσος δεν έχει τυπικά συμπτώματα και χαρακτηρίζεται από ποικίλη κλινική εικόνα. Ως εκ τούτου, ένα άτομο συχνά αγνοεί την παρουσία της νόσου. Επομένως, η υψηλή αρτηριακή πίεση ανιχνεύεται τυχαία, κατά τη διάρκεια της εξέτασης ή όταν προκύπτουν επιπλοκές. Κατά τη διάγνωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης, είναι σημαντικό να ενημερώνεται σωστά ο ασθενής ότι ένας υγιεινός τρόπος ζωής μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην πορεία της νόσου.